Varzy - Châteauneuf-val-de-Bargis: 23km = 620,4km.

Ik was veel te laat wakker geworden. Ik zal door moeten wandelen om op tijd aan de sleutel te geraken van het pelgrimsonderkomen. Toen ik nog een koffie ging drinken in Varzy kwam Bruno er aan die ik ervoor in Vezelay ook al was tegengekomen. Ik ben er nog een man tegengekomen uit Herentals die met de moto van Spanje kwam en nog een andere pelgrim die Bruno kende. Ik ben dan doorgewandelt en ben Brunonterug tegengekomen in het volgende dorpje 11km verder. Van daaruit ben ik voor de eerste keer na zeven weken alleen te hebben gewandelt samen met Bruno verder gewandelt en het is verassend goed gegaan. In Châteaneuf zijn we nog op tijd aangekomen en zijn we nog een vrouwtje tegengekomen die al in de pelgrimsherberg zat. En er is nog een koppel uit Walonië bijgekomen ook nog die een stuk de andere richting uitgaat. Het is de eerste dag dat ik echt meer pelgrims tegenkom onderweg en op verblijfplaatsen. Benieuwd hoe het nog verder zal gaan...

Clamecy - Varzy: 19,1km = 597,4km.

Ik voelde mij beter vandaag. Ik heb goed doorgestapt en was hier al vrij vroeg. Ik heb niet de GR (Grande Randonnée) route gevolgd uit mijn gids maar ben rechtstreeks via de baan gegaan en dat vlotte wel. Mijn gedachten waren gefocused op de weg en op plekjes waar ik even kon rusten. Ik heb gisteren nog een gezellige avond gehad en lekker gegeten met Toos en Daan, en nederlands koppel dat een toer maakt met de fiets maar in het verleden al naar Compostela was geweest. Nog eens bedankt voor alles Toos en Daan. Ik ben dan in Varzy aangekomen en ze hebben hier aan de kamping een plekje voor pelgrims die naar Compostela gaan. Wel leuk en goedkoop ook. Ik moet echt wel eens leren te eten want mijn eetlust is echt wel nihil. Zo zijn er al dagen geweest dat ik niets at en leefde op koffie, cola, water, sigaretten en een pintje. Niet goed als ge 20km per dag stapt met een rugzak van 15kg. Dit helpt mij ook om mijn tocht beter aan te kunnen maar we maken er werk van. Zo heb ik nu toch al iets gegeten. Er is nog wel wat werk aan de winkel maar we leren bij...

Vezelay - Clamecy: 23,7km = 578,3km.

Ik zat er mentaal door vandaag. Ik zag het even niet meer zitten. Het was zo gezellig en mooi in Vezelay dat ik onderweg terug op mijn eentje viel en het moeilijk had. Het was gisteren gezellig met al die pelgrims. Ik ben op mijn weg tot Vezelay amper vier pelgrims tegengekomen, sporadisch dan nog wel, en nu kwam ik er ineens meer dan vijf tegen alleen in Vezelay. Dank u wel voor de mooie tijd daar Petra, Toos, Daan, Auwke, Martijn, Bruno, Wim en het duitse koppel dat gewoon aan het rondtrekken waren. Het was écht gezellig. Onderweg bedacht ik mij dat als ik aan MIJN tempo verder ga zonder pauze te nemen ik pas rond half november zal aankomen. Ik zag het even niet meer zitten. Komt er nog bij dat ik de hele dag ineens terug alleen liep in het midden van het bos, amper een deftig dorp tegenkom en ik even geen zin had in wildkamperen was even teveel. Er is zelfs stoppen in mij opgekonen om eventueel later verder te wandelen. Maar omdat ik écht wel wil aankomen in Santiago dacht ik dan weer om een stuk met de trein te doen om zo toch asn te komen in oktober. Ergens december is echt nog wel lang, maar we zien morgen wel weer verder...

Ik ben mijn stempeltje gaan halen in de basiliek van Vezelay. Een aanrader voor iedereen om het hier eens tebkomen bezoeken. Ik heb al veel bijgeleerd over mijn tocht tot hiertoe maar ik kan nog veel bijleren ook. Ik ben hier al meer dan vijf pelgrims tegengekomen terwijl ik op heel mijn tocht er amper vier was tegengekomen. Ik heb de aanbieding gekregen om samen met Martijn mee te wandelen maar ik weet het niet zo goed. Het schrikt mij wat af en voel mij er precies ergens niet klaar voor. Ik voel aan dat ik precies meer tijd nodig heb voor mezelf, of misschien moet ik mij er toch eens insmijten voor enkele dagen? Mijn eerste wandelgids is dus uitgewandelt en kan aan een nieuwe beginnen. Vanaf nu zal ik wel meer pelgrims tegenkomen omdat er van hieruit ook veel vertrekken. Ik blijf toch liever kampings doen dan pelgrimsherbergen en dergelijke. Dit om twee redenen: je hebt meer contact met mensen en het is goedkoper. Morgen zijn we weer op weg. Alleen of met twee, ik weet het nog niet. De volgende kamping is (hopelijk wel deze keer) Clamecy. 20km verder.

Accolay - VEZELAY: 22km = 554,6km.

Weer een tegenslag onderweg. Zoals ik gisteren zei wou ik op de kamping staan in Saint-Moré maar daar aangekomen bleek die niet meer te bestaan. De volgende kamping zou pas in Asquins zijn 1,5km van Vezelay. Ik had het rustigaan gedaan omdat ik er op rekende op de kamping. Nu zou ik pas rond 21u à 21u30 aankomen in Vezelay moest ik doorwandelen. Ik had ook echt geen zin om te wildkamperen omdat ik langs een grote baan ben gegaan en er niet echt mogelijkheid was. Ik ben dan nog een stuk doorgewandelt en heb dan besloten om het laatste stuk ongeveer 10km te liften. Ik had vrij snel een lift van een jonge student die ook in Vezelay moest zijn. Hij heeft me ook aan de kamping afgezet. Eerst voelde ik mij er weer niet goed bij dat ik weer had gelift maar achteraf bezien heb ik juist gekozen door naar mijn lichaam te luisteren dat vermoeid was geraakt. Wil ik meer kilometers doen moet ik het toch rustig terug opbouwen en ik had geen zin om mij te forceren en 30km te doen. In Vezelay brn ik Auwke terug tegengekomen en we hebben weer liggen bijpraten. Hij heeft me verteld dat ik mij er niet druk over hoef te maken over het liften. Het is uiteindelijk MIJN tocht en ik vul die zelf in hoe ik het zie. Het is ook niet dat ik vertrek vanuit een kamping en onmiddelijk begin te liften. Op de kamping werd ik nog uitgenodigd door een franse familie van vijf gezinnen, ongeveer 15 man om mee te eten. Het viel mij op dat ze voor de maaltijd een lied bidde en een kruisteken maakten. Ik wist niet dat dat nog gedaan werd...

Auxerre - Accolay: 20,9km = 532,6km.

We zijn tot Accolay geraakt zonder zere benen. Mijn voeten doen wel wat pijn van vermoeidheid maar dat is normaal na een week niet meer gestapt te hebben. Het is nog ongeveer 30km naar Vezelay maar ga het dus opsplitsen in twee dagen om overbelasting te voorkomen. Ik begin het af te leren om teveel kilometers te vreten. Het zal wel vanzelf komen dat ik er meer ga doen en kunnen doen. Ik ben net Auwke tegengekomen. Een man uit Nederland die ook op weg is naar Compostella en we hebben nog gezellig ervaringen liggen uitwisselen. Verder is de vrouw die de kamping hier runt wel mijn type eigenlijk. Spijtig dat ik morgen dan al ga vertrekken. Misschien moet ik nog maar eens terugkomen later? Hehehe...

Mijn laatste dag in Auxerre. Morgen vertrek ik eindelijk terug op weg naar Acolay. Mijn been is ok genoeg nu (hoop ik). Het weer was niet al te best vandaag maar het was wat miezeren. Ik ben voor de laatste keer nog eens naar het stadje gegaan maar verder was het weer een rustige dag. Ik zit al wel sinds gisteren met een vrij toepasselijk liedje in mijn hoofd. Voor diegene die het eens willen opzoeken op youtube: system of a down: lonely day. Eenvoudige tekst en toepasselijk en een mooi lied op zich ook. Stel je er maar bij voor dat ik dan alleen aan het wandelen ben in een bos, op de weg of tussen de velden. :)

Niets speciaals. Ik ben naar het stadje gegaan en heb een terrasje gedaan. Mijn been verbeterd stilletjesaan. Morgen word het slecht weer en blijf ik nog. Vrijdag word beter en dan denk ik dat ik terug vertrek. Rusten is goed maar ik kan niet eeuwig blijven hangen... Ik hoop dat ik er vanaf ben en dat het niet terug verergert.

Nog minder meegemaakt als gisteren. Een terrasje gedaan en langs de supermarkt gegaan. Al een chance dat ze hier op de kamping un de bar wat metal spelen op de radio. Daar kan ik mij wel met verzoenen, en af en toe spelen we eens met Toby. De hond van de bar. Een kleine "Scruffy fluffy" hond die hiet rondloopt. :p

Mooi weer vandaag en we zijn onze stempel gaan halen in de kathedraal van Auxerre. Ik ben erna nog iets gaan drinken in het stadje en ben een duitser tegengekomen die ook op weg is naar Compostella. Hij had al wel 1100km gewandelt. Daarna ben ik Daly tegengekomen een vrouw met roots uit Mauretanië en we hebben nog gezellig liggen babbelen. s' Avonds nog gezellig gegeten met Sebastian, een fransman die ik hier op de kamping heb leren kennen en het is weeral twintig voor elf geworden. Ik heb niet teveel gewandelt en merk dat mijn been aan de beterhand is nu maar ik ga niet te snel weer vertrekken nu. Ik wacht liever voldoende zodat ik écht verder kan wandelen en niet na enkele dagen terug moet stoppen. We leren bij...