Kobe, amai zeg ! Proficiat dat je doorbijt, zelfs eens de plus 30 haalt (zoals de temperatuur in Lourdes !), maar je weet het volhouden en er voor gaan is het voornaamste - dat kikkert op: je overtreft even jezelf, mag wel eens, maar het is goed te doen wat je hart ingeeft (dat bedoelde ik met verschuldigd aan je zelf: je doet het ook een deel voor jezelf, omdat je het ook kan, het zit er in en laat het er dus maar af en toe eens uitkomen, zonder forceren) maar je kan blijkbaar méér dan je denkt ! Geniet van wat je allemaal kan, aanvaard ook wat je (nog) niet kan en stap intussen maar stille verder ! Weet dat je nu véél betekent voor jezelf en voor je dierbaren en voor je fans ! Ik zou het niet kunnen: zo stappen (geef mij maar mijn vélooke - maar dat was ook afzien !) Kobe: Tof tot tof !

Mercikes. Ik was ook blij verrast dat het mij lukte. Er zullen zeker nog zo'n dagen aankomen maar ik ga het zeker niet proberen te forceren. ;)

Knap wat je doet Kobe ! Luister naar je lichaam en geest , doseer, geniet van de stilte , geniet van de weg en van de mensen. En vergeet niet , het is goed om te huilen ... dat lucht op. Waar het vandaan komt maakt minder uit.

Dat is waar Tim. Momenteel loop ik samen met een vrouw uit Duitsland maar zodra ik alleen ben zal er wel terug tijd voor zijn om te kunnen ontdekken. ;)

Kobe wat goed van je dat je zowaar meer dan 30 km op een dag hebt gelopen! Echt top en mooi dat je de medicatie praktische hebt afgebouwd! Volhouden en laat je emoties maar rustig tevoorschijn komen. En ja soms zijn dat ook vervelende momenten maar meestal hele mooie. Geniet van alles om je heen en de mooie mensen die je onderweg ontmoet.
Lieve groet uit Norg, Holland