Het was moeilijk om hier in Perigueux te blijven maar ik ben toch blij dat het mij gelukt is. Toen ik vanmorgend moest vertrekken had ik het moeilijk. Ik voelde mij fysiek maar ook mentaal niet goed. Ik voelde mij uitgeput en wist het even niet meer welke kant op te gaan. Letterlijk en figuurlijk. Ik liep alle kanten op in Perigueux maar wist niet naar waartoe te gaan en wou weg uit Perigueux maar wou ook weer blijven. Het was frustrerend en emotioneel tegelijk, kortom: wat moet ik doen en waar wil ik naartoe. Ik ben gelukkig terug naar de herberg mogen gaan en ben wat tot rust kunnen komen. Ik heb wat zaken op een rijtje kunnen zetten en ook al word het morgen rond de 35° ik vertrek en ga naar de volgende slaapplaats. Die is wel pas rond de 27km maar we geraken er wel. We zien wel morgen en brengen wel verslag uit een dezer. Hehehehe... :p
