Ik dacht er aan om in Los Arcos te stoppen maar ik voelde mij goed vandaag. Ik heb verschillende keren kunnen eten en had dus de energie. Torres del Rio is een dorpje dus iets rustiger en dat deed mij wel goed. We zijn in een klikje geraakt van zo'n 6 personen. 2 amerikaanse, een canadees, een Israëlische, een australische en ik de belg dan. Door terug wat meer naar mezelf te luisteren voel ik mij terug wat beter. De weg op zich was best wel lastig. Op en neer en veel rotsen, stenen en grindpaden. Het lastste stuk ging beter. Het is op dit vlak ook helemaal anders dan Frankrijk maar toch heb ik liever Spanje. Ook al is het moeilijker wandelen en dor, daarom is het niet minder mooi. Het panorama, het zicht op de bergen en de kleine dorpjes en steden die je ziet op de heuvels of in het dal zijn best wel indrukwekkend. Ik kan spijtig genoeg nog altijd geen foto's trekken maar ik kan ze van anderen krijgen. Morgen ga ik naar Logroño en daar hoop ik een nieuwe geheugenkaart te vinden. 

Nog altijd mooi weer maar wel koud. Het was wel weer een zware dag. Gewoon omdat het weer gezellig was gisterenavond. Het begint door te wegen en ik moet opletten dat ik naar mijn lichaam en geest luister en zorg draag voor mezelf. Ik ben echt moe nu en uitgeput en vind moeilijk rust. Ik zit ook met het probleem dat ik geen foto's meer kan trekken omdat mijn geheugenkaart vol is. Ik krijg in de refuges ook geen verbinding meer omdat iedereen op WIFI zit. Ik heb momenteel nood aan rust en om tot mezelf te komen. Momenteel zit ik in een plaatselijke hardrockbar alleen wat te schrijven en dat helpt wel een beetje. Ik hoop dat het morgen wat beter gaat want ik loop momenteel verloren en mijn hersenen functioneren niet zoals het hoort. In Frankrijk deed het goed dat ik op mezelf was en dat ik bijna alleen was in de refuges. Dat mis ik nu wel. Overal waar ik kom zijn er wel pelgrims en willen ze samenzitten en je leren kennen. Het is dubbel...

Pamplona - Puenta la Reina: 24,8km = 1589,2km.

Weer een mooie dag om te wandelen. Ik voelde de eerste kilometers wel het verschil met de nieuwe zolen. Het was wel wat zwaar in het begin want het was nog gezellig gisterenavond. Iedereen komt hier 's avonds buiten en zit dan op straat of in de bar. Helemaal anders dan in Frankrijk maar wel helemaal mijn ding. Het is een heel andere mentaliteit hier. Ik krijg ook veel reacties van mensen die verwondert zijn omdat ik van thuis ben vertrokken en al zoveel kilometers heb gedaan. De meeste vertrekken vanuit Saint-Jean-Pied-de-Port. Ik krijg daarvoor wel respect van de mensen. Zo samenwandelen en dezelfde mensen tegenkomen creëert wel een band en dat is wel tof. Ieder wandelt appart of even samen maar uiteindelijj komen we samen in dezelfde refuge.

De weg was vrij plat, het weer was weer wat frisjes maar het is goed weer geworden maar het was wel wat zwaar om te wandelen. Door de stress had ik gisteren wel wat pinten binnen en ben dan nog een fles wijn gaan halen die ik weliswaar gedeeld heb maar ik voelde het wel. Eigen schuld. Ik heb de hele ochtend gedacht aan het feit dat ik iets zal moeten eten en dit heb ik ook gedaan. Ik ben er zelf blij voor en het stelt mij gerust. Ik heb toch twee keer in de dag gegeten en ben 's avonds ook nog een pelgrimsmaaltijd gaan eten. Ik maakte mij weer wat zorgen om in een stad te komen maar dat viel goed mee. Het was er zelfs druk en zelfs nog heel druk 's avonds maar gezellig. Helemaal anders dan in Frankrijk. Ik heb eindelijk ook een schoenmaker gevonden én ik moet niet wachten voor een dag maar kan mijn schoenen al morgenvroeg gaan halen! Ik ben er echt supercontent voor en het is weer een last die van mijn schouders valt! Ook al is het een toffe stad, ik wou verder gaan omdat je nu met dezelfde pelgrims aan het wandelen bent die je regelmatig ergens tegenkomt en dat begint wel een band te scheppen eigenlijk. Spanje bevalt mij ineens veel meer dan Frankrijk om verschillende redenen. Hoe dingen zo ineens kunnen veranderen...

Roncevaux - Zubiri: 21,7km = 1545,1km.

Het wandelen ging uiteraard vlotter dan gisteren maar het is wel frisser dan toen ik in Frankrijk was. Ik ben wel meer gestresseerd en ben nog niet echt gewoon aan een nieuw land, gewoontes, taal en aan zoveel pelgrims tesamen wat op mijn maag is geslagen en heb daardoor weer niets kunnen eten de hele dag. 's avonds was het douchen in een gemeenschappelijke douch zoals bij de voetbal ofzo en daar ben ik toch ook geen favoriet van maar heb het wel gedaan. Ik hoop dat het wat gaat beteren de komende dagen want zo kan ik niet blijven verdergaan. Zo gaat het terug bergafwaarts en ik was juist goed bezig met eten en het ging goed in mijn hoofd. Morgen Pamplona en weer een grote stad dus. Voor de zoveelste keer terug een schoenmaker zoeken. Ik ben weeral benieuwt...

Saint-Jean-Pied-de-Port - Roncevaux: 26,5km = 1523,4km.

SPANJE! Het is mij dus gelukt om rechtstreeks naar Roncevaux te gaan. Vanmorgend ging op de slaapzaal het eerste klokje al af om 5u30 wat bezielt mensen om zo vroeg op te staan, te wandelen in het donker en dan zeker naar de pyreneën toe. Ik snap het niet maar dat zal wel aan mij liggen dan zeker? Ik heb vannacht wel geluk gehad. Ook al sliep ik op een kamer van 18, er was er geen een die snurkte. :) Het eerste stuk tot Orisson was hard. Het steeg stevig, maar daarna uiteraard ook nog maar minder. Het was een mooie dag. Letterlijk en figuurlijk. Het was mooi om te zien de pyreneën. Ik werd er zelfs emotioneel van. Ik heb veel foto's getrokken en veel gezien. Er is zelfs gratis wifi in de pyreneën op bepaalde plekken en er is zelfs een kruidenierswinkelkarretje op de weg. Hahahaha! Verder veel lodlopendr schapen, koeien en paarden en veel roofvogels in de lucht. Het hoogste punt "Col lepœder" was 1440m hoog maar binnen een paar weken ga ik nog een 100tal meter hoger zitten. Het viel goed mee van pelgrims onderweg het was niet echt kuddelopen. Aankomen was wat anders. Anders dan ik gewoon ben. Een refuge van 183 bedden. Dat is wat anders dan de 12 bedjes in Frankrijk. Allemaal onderverdeeld in twee of drie verdiepingen in kompartimenten van twee stapelbedden. Aan de douches was het aanschuiven en de wasserij was ook druk bezocht. Maar ja, wat verwacht je van een plek waar ALLE pelgrims samenkomen. Ik dacht dat ik het moeilijker ging hebben met de drukte maar dat valt toch goed mee. Ik vind al wel mijn plekjes en momenten om mij terug te trekken weg van de drukte. Morgen terug een nieuwe dag met 20 of 25km voor de boeg. Ik zie wel tot waar ik geraak. Ik vind het momenteel nog altijd straf dat ik over de pyreneën ben gegaan...

Ugh! Voor het eerst in een volle kamer geslapen van 8 man. Twee snurkers en voor 6u beginnen de eerste aan hun rugzak te frutselen dus slapen... wel een geluk dat ik oordopjes bij heb en gekregen van Britt (dank u Britt!) die ik volgende keer wel ga gebruiken. Ook een geluk dat  na 7u de kamer al leeg was en dat ik toch in slaap ben geraakt tot 9u40. Dat was weer eventjes geleden want het begint vroeger en vroeger te worden bij mij. Gisteren heb ik mijn rugzak nog eens kunnen wegen, en met water en eten bij zit ik blijkbaar nog over de 18kg... Vandaag heb ik wat reisgidsen en mijn tent opgestuurd naar huis en ben 3,6kg kwijt. Ik ga dus vlotjes over die pyreneën gaan morgen. Hahahaha! Ik ben ook langs de kapper geweest om mijn baard wat proper te laten zetten. Na drie maanden kon dat geen kwaad. Weeral pech met een schoenmaker, en de volgende mogelijke kans is binnen drie of vier dagen in Pamplona. En zo blijven we maar doorzoeken hé. *zucht*. Morgen vertrekken we en vroeg opstaan zal geen probleem zijn veronderstel ik. :P Nu ga ik eerst nog eens pizza eten. Smakelijk!

Saint-Palais - Saint-Jean-Pied-de-Port: 36,6km = 1496,9km.

Ugh, weer een nieuwe prestatie. Het was de bedoeling om maar tot Ostabat-Asme te gaan maar toen ik er bijna was stelde ik vast dat ik geld was vergeten af te halen in Saint-Palais. Brute pech dus, en het volgende dorpje met een bankautomaat is dus Saint-Jean-Pied-de-Port... ik heb het deze morgend rustigaan gedaan omdat ik dacht niet zover te lopen dus ben ik pas aangekomen om kwart voor acht. Van Saint-Palais tot Ostabat-Asme was het stevig stijgen en dalen maar daarna viel het gelukkig mee. Het weer viel ook mee, anders weet ik niet of ik het gehaald had. Zet SJPdP ook maar op jullie to go lijstje. Bij mij is het momenteel nummer 1. Het was voor mij ook weer een speciale dag. Meer dan 36km gewandelt, aangekomen in SJPdP, bijna 1500km in het totaal gewandelt en het dorpje op zich dat heel mooi is. Morgen wel een rustdag want ik heb toch wel fysiek wat last gehad. Ik ben benieuwd om over de pyreneën te gaan...

Ik ben terechtgekomen bij een oud engels vrouwtje en het was een gezellige refuge. Toen ik vanmorgend vertrok was het aan het regenen tot ongeveer 11u30. Verder bleef het bewolkt maar toch kon ik de bergen blijven zien. Ze beginnen indrukwekkender en indrukwekkender te worden nu ik dichterbij kom. Ik trek er regelmatig foto's van. Ik heb lang getwijfeld of ik naar Saint-Palais zou gaan of zou doorgaan tot Ostabat-Asme. Ik heb toch besloten om het bij Saint-Palais te houden ook al is het dan maar ongeveer 10km morgen tot Ostabat-Asme. Ineens doorgaan tot Saint-Jean-Pied-de-Port zou bijna 34km zijn en daar heb ik geen zin in. Hier zitten ook enkele pelgrins maar het begint anders te worden naargelang we dichter tegen Spanje komen. Het is hier al een refuge van 40 bedden en dit is de eerste keer. De vorige waren kleintjes van vier tot maximum 12 bedden, en ook al is er niet veel man hier, toch is het al anders. Morgen komt de eerste wandelroute samen met diegene die ik liep dus komen er meer pelgrims samen. Daarna nog enkele tot we allemaal samen lopen op dezelfde weg. Het begint te veranderen vanaf nu...

Jawel, het is de 100ste dag dat ik weg ben! Het zou bewolkt zijn vandaag maar daar heb ik niets van gemerkt. Ik heb tot l'Hopital-d'Orion samen met Patrick gewandelt die ik gisteren ben tegengekomen in Orthez. Daarna ben ik doorgegaan. Na 1440km heb ik ook eindelijk een wandelstok gevonden. Het is vooral voor Spanje voor de wilde honden weg te houden hoor. Het is er aan te merken dat we aan de pyrenëen komen. De wegen beginnen stevig te stijgen en te dalen. Een goede voorbereiding voor binnen enkele dagen. Ik heb nog regelmatig de pyrenëen gezien en het is wel fasinerend. Op het terras van Sauveterre-de-Béarne ben ik nog een koppel uit Kortrijk tegengekomen en had ik nog een superzicht over de pyrenëen en na een maand ofzo ben ik nog eens Duvel tegengekomen in de supermarkt. Dat was ook weer even geleden.