Het is echt terug zomer nu. En het uitzicht op de bergen geeft mij energie om door te gaan. Morgen ga ik naar het hoogste punt, hoger dan de pyreneën. Blijkbaar volgens de gidsen tot 1515m hoog. Ik zie er naar uit. De refuge was precies de kinderboerderij. Schapen, geiten, katten en honden lopen er los rond. Echt schitterend. 's avonds voelde ik mij iets minder wanneer ik in mijn bed lag. Oud zeer en minder goede gedachten die naar boven kwamen. Morgen toch maar even rustig op mezelf wandelen dus of misschien juist met iemand van de familie wandelen om er over te praten. Het wijst zijn eigen wel uit.

En het word beter en beter op alle vlakken. Veel meer heb ik er niet op te zeggen. Het is echt genieten en ik voel mij echt relaxed de manier hoe het nu loopt. Ik geniet van de kleinste dingen. Ik leef ook van dag tot dag en ben niet bezig met de eindbestemming en wat erna. Dat komt wel met zijn tijd.

Villar Mazarife - Hospital de Orbigo: 13,9km = 2005,1km.

Ik heb het kort gehouden vandaag samen met de anderen. Ik heb nu 2000km bereikt en vond dat ik een rustige dag verdiende. Het weer blijft stralend, bijna zomerweer de weg word beter en beter en de refuges ook. Echt gezellige plekjes tot zelfs romantisch en dat is super. Zeker sinds Léon dat ik iemand heb leren kennen om deze romantische momenten mee te delen.

Léon - Villar Mazarife: 21,3km = 1991,2km.

Het is moeilijk om mijn blog bij te houden omdat ik de tijd niet vind. We zijn in een groepje beland en het is supergezellig. We noemen het de "camino family". 's avonds een biertje of een wijntje drinken, samen eten, babbelen en lachen. Eerst was ik er niet voor te vinden maar ik heb het toch wat geaccepteerd dat het zo is. Soms wandel ik samen met iemand en soms alleen maar meestal eindigen we samen in hetzelfde dorpje of stadje. Het weer is terug schitterend en de weg is terug interessanter om te wandelen. De zon geeft echt energie om terug te kunnen genieten.

De rustdag heeft mij echt goed gedaan. Ik denk wel dat ik morgen terug kan vertrekken. Het is gisterenavond nog gezellig geweest en ik heb vandaag nog eens kunnen uitslapen omdat we met de groep een hostel hebben genomen. Nog 2 weken te gaan en ik ben er. Dan ga ik nog naar Finisterre maar ik denk niet dat ik die 80km nog tevoet ga doen. Ik zie dan wel weer. Zodadelijk nog iets eten en terug gaan slapen. 

Man ik was blij dat ik in Léon aankwam. Ik was het beu om te wandelen. De weg loopt de hele dag langs een drukke baan en het is de hele dag aan het regenen. Mijn schoenen zijn nu al zo'n 2 weken nat en ik krijg ze maar niet droog. Het panorama is niet interessant, plat en uitzichtloos. Ik denk er aan om 2 dagen te blijven in Léon omdat ik fysiek en mentaal een wrak ben maar dan zie ik de groep niet meer waar ik toch een band heb met opgebouwd dus ik weet het niet. Léon is in ieder geval wel de moeite en staat bij mij op mijn "to go list". We zien morgen wel weer...

Lang, saai en regen met momenten. Natte voeten en veel wind op het einde. Ik wou verder wandelen zodat het morgen rustiger is maar het lukte fysiek niet meer. Gelukkig was er in het dorpje een leuke bar, volledig mijn ding. Goede muziek, klasiekers, een zatte zingende barman en samen gezellig met andere pelgrims iets drinken. Goed dat we om 22u in de refuge moesten zijn want anders was ik blijven plakken. Zulke plaatsen zijn altijd een verademing na een lange dag wandelen. Ik ga blij zijn dat ik in Léon ben want ik begin naar de vrije dag te snakken...

Het weer is omgeslagen maar er was geen regen. Het was wel duidelijk frisser dan gisteren. Het laatste deel van de dag was wandelen op een grindweg langs de baan. Of het door het weer kwam of door het wandelen dat saai begint te worden hier weet ik niet maar ik zat niet in mijn haak vandaag. Ik was blij dat ik er was. Morgen een andere dag...

Carrion de los Condes - Ledigos: 23km = 1897,1km.

Weer zo'n dag dat we nog een dorpje verder wilden gaan maar omwille van de beperkte aantal plaatsen zijn we in Ledigos gebleven. Het was een stralende dag. Zon, lekker warm en aangenaam wandelen. De refuge was ook weer top. Zo mogen er nog meer dagen komen...

Fromista - Carrion de los Condes: 20,9km = 1874,1km.

En we blijven gaan... nu wil ik het eens niet hebben over het goede weer en de gemakkelijke weg maar over hoe ik mezelf heb voelen groeien en hoe ik gevordert ben en geëvolueerd. Ik kan het zelf niet vatten maar het is stevig. Nu pas besef ik het. Hoe het komt weet ik ook niet maar het is zo. Ik leer fantastische mensen kennen en dat blijkt weer uit het avondmaal dat ik heb meegedaan. Ik zat aan een tafel met ongeveer 18 personen met 9 verschillende nationaliteiten van over de hele wereld. Van Europa tot Canada tot Zuid, Noord of centraal Amerika... een pracht van een dag maar ik heb mij ook wat minder gevoeld want ik ben er bijna. Nog 24 dagen (tot 13 november) en dan is het gedaan. Vandaag is het mijn 120ste dag dus ik ben er bijna, en omdat ik dit om bepaalde redenen moest berekenen kwam dit wel even binnen en had ik het er wel even moeilijk mee. Maar dat neemt niet weg dat ik daardoor de volgende dagen mij niet ga amuseren en er van ga genieten...